zaterdag 18 augustus 2007

Koranuitleg die alle illusies vernietigt, deel 2

The Incredible Qur’an, door Louis Palme

Moslims zeggen altijd dat wij onwetend zijn en niets begrijpen van hun prachtige koran. Maar wat staat er eigenlijk in het boek dat Wilders wil verbieden? Een serie.

Soera 2: De Koe

Voor mensen die de koran voor het eerst openslaan, lijkt het vreemd dat het eerste echte hoofdstuk van een heilig boek ‘De Koe’ heet. Maar we moeten wel bedenken dat dit eigenlijk het 93ste hoofdstuk was dat chronologisch gesproken ‘geopenbaard’ werd aan de profeet Mohammed. Dit hoofdstuk maakt het joodse offerritueel met dieren belachelijk tegen de achtergrond van een onopgeloste moord, zoals beschreven in Deuteronomium 21:1-9.

Toen Mozes tegen zijn volk zei: ‘God beveelt jullie een koe te offeren’, antwoordden zij: ‘Neemt u ons in het ootje?’
‘God verhoede dat ik zo dwaas zou zijn’, riposteerde deze.
‘Vraag uw Heer’, zeiden ze, ‘om ons te laten weten wat voor soort koe het zal zijn.’
Mozes antwoordde: ‘Uw Heer zegt: “Laat haar noch een oude koe zijn noch een jonge stier, maar ertussenin.” Handel dus zoals u is opgedragen.’
‘Vraag uw Heer’, zeiden ze, ‘om ons te laten weten welke kleur ze moet hebben.’
Mozes antwoordde: ‘Uw Heer zegt: “Laat de koe geel zijn, een rijke kleur geel die de kijker behaagt”.’
‘Vraag uw Heer’, zeiden ze, ‘om het exacte soort koe te laten weten die het moet zijn; voor ons lijken alle koeien op elkaar. Als God het wil, zal hij ons tot gerechte gids dienen.’
Mozes antwoordde: ‘Uw Heer zegt: “Laat het een gezonde koe zijn, niet uitgeput door het ploegen of irrigeren van de akker; een koe zonder smetten”.’
‘Nu hebt u ons alles verteld’, antwoordden zij. En ze slachtten een koe, nadat ze dat bijna hadden geweigerd.
(soera 2:67-72)

Het punt dat de koran hier probeert te maken, is dat de joden dingen altijd ingewikkeld maken door zoveel details te eisen dat ze voorbij gaan aan de kern van de heilige handeling. Ten overvloede: deze dialoog staat nergens in de bijbel. Wat de bijbel met nadruk zegt, is dat dit offer de misdaad zou oplossen en het naburige stadje vrij zou pleiten van schuld. Dus in plaats van de torah te ‘bevestigen’ (zie deel 1), drijft deze koranpassage in feite de spot met het joodse volk.

Het zorgwekkendste vers in ‘De Koe’ moet wel 2:106 zijn: ‘Als Wij een vers herroepen of bewerkstelligen dat het wordt vergeten, zullen Wij het vervangen door een beter of een een soortgelijk vers. Wist je dan niet dat God de macht heeft over alle dingen?’
De algemeen aanvaarde interpretatie van dit vers: aangezien er maar weinig van de koran werd opgeschreven toen Mohammed nog leefde en aangezien de meeste mensen de verzen uit het hoofd leerden, moesten er twee problemen worden opgelost.

1. Soms vergat Mohammed een vers dat anderen uit het hoofd hadden geleerd.
2. Soms was een vers in strijd met een eerder ‘neergedaald’ vers.

Om hier iets op te vinden, kwam Mohammed met het idee dat God een vers zou vervangen door een beter. Deze verklaring wordt bovendien ondersteund door een gezaghebbende hadith, opgetekend door Boechari:

Umar zei: ‘Onze beste koranreciteerder is Ubai en onze beste rechter is Ali en ondanks dat laten we sommige uitspraken van Ubai weg omdat Ubai zegt: “Ik laat niets weg dat ik van Allah’s apostel heb gehoord”, terwijl Allah zegt: “Wij herroepen om het even welk vers (Openbaringen) of zorgen dat het wordt vergeten, maar Wij brengen een beter vers of een dat vergelijkbaar is”.’ (Deel 6, No. 8)

Het herroepen van verzen komt ook elders in de koran terug:

Als Wij een vers vervangen door een ander (God weet het beste wat Hij openbaart), zeggen ze: ‘Jij [Mohammed] bent een bedrieger.’ Inderdaad hebben de meesten van hen geen kennis. (16:101)

Er bestaan enkele opmerkelijke voorbeelden van ingetrokken verzen. Over niet-moslims zegt de koran ergens: ‘Ik aanbid niet wat jullie aanbidden, noch aanbidden jullie wat ik aanbid. Jullie hebben je eigen godsdienst en ik heb de mijne.’ (109:1-2)
Dit is in tegenspraak met soera 29:46, dat tegen de Mensen van het Boek (de joden) zegt: ‘Wij geloven in dat wat ons is geopenbaard en wat aan jullie is geopenbaard. Onze God en jullie God is één.’

Soms volgen de tegenstrijdige verzen elkaar gewoon op. Soera 8 vers 65 zegt dat twintig standvastige mannen tweehonderd vijanden kunnen verslaan, maar het vers daarna zegt dat daar maar honderd voor nodig zijn. Dit werd door Ibn Ishaq, de biograaf van Mohammed, als volgt uitgelegd (het levensverhaal van de profeet heet de sira):

Abdullah vertelde me dat dit vers toen het neerdaalde een schok teweegbracht onder de moslims, die het zwaar opnamen dat twintig mannen het tegen tweehonderd man zouden moeten opnemen, en dat honderd mannen tegen duizend man moesten vechten. Dus God bracht hen verlichting, schrapte dit vers en bracht een ander dat zei: 'Nu heeft God jullie geholpen en Hij weet dat er zwakheid is onder jullie, dus als er honderd standvastigen zijn, zullen zij er tweehonderd overwinnen en als jullie met duizend zijn, zullen zij tweeduizend man overwinnen met Gods toestemming, want God is met de standvastigen.' (sira, pagina 326)

Dit is een belangrijke discussie, want het betreft het hart van de tweede en vierde waarheidsaanspraak van de koran. Als de koran een transcriptie is van een vooraf geschreven document en als het foutloos is, hoe kan dan het ene vers worden vervangen door het andere en hoe kunnen verzen elkaar tegenspreken?
Het moge duidelijk zijn dat dit een groot probleem is voor de verdedigers van de koran. Een van de krachtigste weerleggingen staat in een voetnoot bij de koranvertaling van Muhammad Asad:

Het woord ‘aya’ (boodschap) dat voorkomt in [vers 2:106] wordt ook gebruikt om een vers in de koran mee aan te duiden (omdat elk vers een boodschap bevat). Uitgaande van de beperkte betekenis van de term aya concluderen enkele geleerden uit bovenstaande passage dat bepaalde koranverzen zijn ‘herroepen’ op Gods bevel voordat de openbaring van de koran was voltooid. Nog los van de grilligheid van deze bewering – die doet denken aan het beeld van een auteur die bij nader inzien de drukproeven van zijn manuscript corrigeert en passages schrapt of vervangt door andere – bestaat er geen enkele Traditie die als gevolg heeft dat de Profeet ooit heeft verklaard dat een koranvers zou moeten worden ‘ingetrokken’. Aan de wortel van de zogenaamde ‘herroepingsdoctrine’ kan het onvermogen liggen van sommige vroege commentatoren om de ene koranpassage te verzoenen met de andere; een moeilijkheid die werd overwonnen door te verklaren dat een van beide verzen was ‘ingetrokken’.

Maar er zijn nog meer problemen met hoofdstuk 2 van de koran:

  • Omdat de joden de sabbat verbraken, veranderde God hen in verfoeide apen. (soera 2:65)

  • Volgens soera 2:127 bouwden Abraham en Ishmael de Kabbah in Mekka. Men vergelijke deze tekst met Genesis hoofdstuk 21: de Bijbel stelt dat Abraham Hagar en Ishmael wegstuurde en hij was nooit binnen een straal van 500 mijlen van Mekka.

  • Aan jullie is voorgeschreven te strijden, hoezeer het jullie ook tegenstaat. (soera 2:216)

  • Vrouwen zijn jullie akkers, ga, dan, in jullie velden wanneer je er maar zin in hebt. (soera 2:223)

  • Als een man van zijn vrouw scheidt, zal hij niet met haar hertrouwen tot ze met een andere man is gehuwd en door hem is verstoten. (soera 2:230)

  • Gideons beproeving van zijn soldaten door hen te vragen in de rivier te drinken (Rechteren, hoofdstuk 7) wordt in soera 2:249 toegeschreven aan Saul, die 170 jaar later leefde (Samuel I, hoofdstuk 10).

  • Er zal geen dwang zijn in de godsdienst. (soera 2:256)


Het eerste deel van deze serie staat hier.

3 opmerkingen:

Unknown zei

Het is een tekenend verhaal, dat van Hagar en Ishmael; het verklaart zo onverbiddelijk de jaloerse, gekleineerde kijk op het leven van de arme umma. Vreemd dat het zo lang voor de geboorte van Mohammed al geschreven is, want de profeet zou Ishmael kunnen zijn..Niet met zijn wettige broer, maar met hem, de verstotene, de bastaard heeft Abraham een godsdienst gesticht. Híj is de erfgenaam, de stamvader van een groot volk en stichter van een godsdienst die alle eerdere verkondigingen teniet doet.
Natúurlijk is Zijn god 'de grotere', en moet iedereen naar zijn pijpen dansen.
Ongelooflijk toch?

Ali zei

Nou, ik heb een paar opmerkingen. Het is heel duidelijk te zien dat jij niet nadenkt bij wat je op het eerste gezicht ziet. Ik adviseer je om eens wat diepere research te doen, en eens wat meer na te denken. Als je dit commentaar niet serieus acht kun je het gewoon negeren. Maar ik zal je een voorbeeld geven van iets waar jij niet zo goed over na hebt gedacht. In de aya: ik aanbid niet wat jullie aanbidden. Noch aanbidden jullie etc. Gaat het over de mensen met de aangepaste geloven of de atheisten. Niet over de mensen die de officiele Bijbel of Thor zoals jij later hebt geschreven. Integendeel, de Islam respecteert ook de Bijbel en de Thor. Als je wat dieper had nagedacht en niet aaste op negatieve dingen, wist je dat al die boeken door 1 god zijn bedacht, allemaal neergezonden voor verschillende volksgroepen. En dat geen moslim, noch elk ander mens het recht heeft om iemand zonder reden pijn te doen, behalve ter verdedeging, of als die persoon spot met god. Als je verder had gelezen had je geweten dat god niet wenst dat mensen naar de hel gaan, en dat zijn vergevensgezindheid onbegrenst hoog is. Als je meer had nagedacht had je gesnapt dat als een rechter het recht heeft om iemand, terwijl hij niet zeker weet of die iemand schuldig is of niet, mag ontdoen van zijn gezin, zijn normale leven en zijn huis, dan mag God, terwijl hij zeker weet of die persoon schuldig is of niet, hem zeker zijn verdiende loon geven. En over dat een vrouw een soort van akker is. Je had, als je verder had gelezen, kunnen weten dat dat niet geld als de vrouw het niet wil. Je had, als je had nagedacht, geweten dat de Bijbel en de Thor niet toevallig deel uit maken van 3 boeken die perfect op elkaar aansluiten en alle 3 gemaakt waren door verschillende goden, maar door 1 god, die wist dat geen mens volgens 1 van deze drie boeken zou gaan leven als hij het plots als een last op hen zou laten vallen. Die wist dat hij het stuk voor stuk moest brengen, om de mensen achter zich te krijgen. Heeft hij did gedaan om die mensen naar de hel te krijgen? Nee! God helpt de mensen die in hem geloven, maar er moeite mee hebben om god zijn orders op te volgen. God zal hen zelfs vergeven, al is dat na hun dood.

Heb je nog vragen? Stel die dan, want mijn vingers kriebelen van vreugd om je wat meer te vertellen.

Ali zei

PS:
Bovendien staan in de soera 'Al nisaa', 'De Vrouwen', heel veel regels over hoe men met vrouwen om moet gaan. Voordat de Koran naar de Arabieren werd neergezonden, hadden de vrouwen nauwelijks rechten. Ze konden zelfs overgeerfd worden. De Islam maakte hier een einde aan. De Islam zorgde ervoor dat vrouwen konden werken (als je denkt dat Islamitische vrouwen niet mogen werken, dan verwar je de Islamitische religie met de Arabische cultuur). De Islam zorgde ervoor dat vrouwen ook dingen mochten erven wanneer iemand gestorven was. En nog iets ontzettend belangrijks: de Islam was de eerste religie die zei dat de vrouw het recht had om te scheiden. Van het oorspronkelijke Jodendom en Christendom is scheiden verboden. Van de Islam dus niet.
Overigens: Het is wel heel moedig van je om aya 223 van soera 2 op te pimpen. (of liever gezegd stom)
Jou vertaling was: Jullie vrouwen zijn als akkers voor jullie, komt dan tot jullie akkers ZOALS (=hier een challenge voor jou: Ontdek dat 1 klein woordje een hele andere betekenis kan hebben/weergeven en ontdek wat dit verschil is. Als het je niet lukt, stuur je me maar even commentaar) jullie wensen. En stuurt voor jullie goede werken vooruit (even voor de duidelijkheid: Als je nadenkt weet je dat god met werken kinderen bedoeld en dat je deze goed moet opvoeden volgens de Islam, het Jodendom of het Christendom) en vreest Allah en weet dat jullie hem zeker zullen ontmoeten. En geeft verheugende tijdingen aan de gelovigen. Vlak na deze aya, staan een boel andere ayaat die je tot mijn verbazing volledig hebt genegeerd.Ze gaan over het scheiden. Ik zal ze even letterlijk vertaald citeren:
Voor degenen die zweren zich te zullen onthouden van hun vrouwen is een termijn van vier maanden vastgesteld.(ze moeten koste wat het kost nog vier maanden bij elkaar blijven) Als zij dan toch terugkeren (naar hun vrouwen): God is vergevensgezind, zachtmoedig. Maar als zij vastbesloten zijn tot echtscheiding (na de vier maanden): voorwaar, God is alhorend, Alwetend. En de gescheiden vrouwen oeten voor zichzelf een wachttijd van drie maandelijkse perioden (maandstonden) in acht te nemen. En het is hen niet toegestaan te verbergen wat Allah in hun schoten heeft geschapen (het niet te zeggen als ze zwanger zijn), als zij in de laatste dag en in hun God geloven. (Dit betekent niet dat je het mag verbergen als je niet in God en de laatste dag gelooft, maar het is in het opzicht van de vrouwen). En de echtgenoten hebben het recht om hen terug te nemen (binnen die wachttijd), als zij (de vrouwen) verzoening wensen. En voor hen ( de vrouwen) zijn er rechten overeenkomstig et hun plichten, volgens wat redelijk is. En voor de mannen is er een rang boven hen (de vrouwen). En Allah is almachtig, alwijs. (Hiermee word bedoeld dat alleen God de reden weet waarom mannen sterker moeten zijn dan vrouwen etc. (Natuurlijk zijn er ook sterkere en betere vrouwen, maar we hebben het over het algemeen, dit wil niet zeggen dat vrouwen niet mogen werken. In tegendeel. Dat moeten zij als ze daartoe in staat zijn.) Deze verstoting is tweemaal mogelijk. Daarna is er de keus tussen terugname volgens de voorschriften of scheiding op een goede manier. En het is jullie niet toegestaan om iets terug te nemen van wat jullie de vrouwen hebben gegeven, behalve wanneer beiden vrezen dat ze niet de voorschriften van Allah in acht kunnen nemen, dan is het geen zonde voor beiden wanneer hij of zij zich ermee vrijkoopt. Dat zijn de voorschriften van Allah, overtreedt die daarom niet. En de geen die de voorschriften van Allah overtreden: diegenen zijn de onrechtplegers. En wanneer hij haar de scheiding heeft gegeven, dan is zij hem daarna niet als echtgenote toegestaan, totdat zij met een andere man gehuwd is geweest. (Dit is nadat ze 2 keer mochten scheiden en 3 keer mochten trouwen, want het is geen spelletje dat je kunt spelen, maar een situatie die je serieus moet nemen. Hiermee probeert god de mensen ervan te weerhouden om de laatst mogelijke keer te scheiden, zo had je er niet over gedacht he :) het is ook niet mogelijk om hiervan misbruik te maken, want god weet wat in ieders hart schuilt) En als hij dan van haar gescheiden is, dan rust er geen zonde op hen als zij weer bij elkaar terugkomen, wanneer zij menen dat zij de voorschriften van Allah in acht kunnen nemen. En dat zijn de voorschriften van Allah die hij duidelijk maakt voor een volk dat weet. Wanneer jullie de vrouwen scheiding aankondigen, en zij hebben hun termijn ( de wachttijd van 3 maanden) hebben bereikt, neemt hen dan terug volgens de voorschriften. En houdt hen niet vast met de bedoeling hen te kwellen, waarmee jullie zouden overtreden. En degene die dat zou doen, die heeft voorzeker zichzelf onrecht aangedaan. En maakt de verzen van Allah niet tot onderwerp van bespotting. En gedenkt de gunst van Allah aan jullie en wat hij aan jullie heeft neergezonden van het Boek en de wijsheid waarmee hij jullie onderwijst. En vreest Allah en weet dat Allah over alle zaken alwetend is. En wanneer jullie de vrouwen scheiding hebben gegeven en zij hun termijn hebben bereikt, verhindert hen dan niet om te huwen met hun aanstaande echtgenoten, als zij met elkaar overeenstemming hebben bereikt, volgens de voorschriften. Dat is waartoe jullie ver,aamd worden, wie van jullie in Allah gelooft en in de laatste dag. Dat is deugdzamer en reiner voor jullie. En Allah weet, terwijl jullie niet weten. De moeders dienen hun kindern twee volle jaren te zogen, voor wie die de zogingsperiode wil volmaken. En op de vader rust de pliht van het voorzien in hun voedsel en hun kleding, volgens de voorschriften. Niemand wordt belast dan volgens zijn vermogen. Laat de moeders niet geschaad worden vanwege haar kind, noch de vader vanwege zijn kind. En op de erfgenamen rust dezelfde plicht. Maar wanneer beiden spening wensen met wederzijds goedvinden en overleg, dan rust er geen zonde op hen. En wanneer jullie kinderen door zoogmoeders willen laten zogen, dan rust er geen zonde op jullie, als jullie er een redelijke vergoeding voor geven. En vreest Allah en weet dat Allah Alziende is over wat jullie doen. En degenen van jullie die worden weggenomen (overlijden) en echtgenoten achterlaten, zij moeten dan voor zichzelf een terijn in acht nemen van vier maanden en tien dagen. En wanneer zij hun termijn hebben bereikt, dan rust er geen zonde op jullieten aanzien van wat zij met zichzelf doen, volgens de voorschriften. En Allah is alwetend over wat jullie doen. En er rust geen zonde op jullie wanneer jullie de vrouwen indirect huwelijksaanzoeken doen, of het verbergen in jullie harten. Allah weet dat jullie hen zullen noemen, maar doet hen geen beloften in het geheim, behalve om een behoorlijk woord te spreken. En besluit niet tot de huwelijksvoltrekking totdat de voorgeschreven termijn is bereikt. En weet dat Allah weet wat zich in jullie harten bevindt. Hoedt jullie daarom voor hem en weet dat Allah vergevensgezind, zachtmoedig is. Er rust geen zonde op jullie wanneer jullie de vrouwen scheiding geven voordat jullie hen hebben aan geraakt (geslachtsgemeenschap) of jullie voor hen een bruidschat hebben vastgesteld. En geeft hun een geschenk, de rijke volgens zijn vermogen en de arme volgens zijn vermogen. Een redelijk geschenk: Als een plicht voor de weldoeners. En wanneer jullie hun scheiding geven voor dat jullie hen hebben aangeraakt en terwijl jullie voor hen een bruidschat hebben vastgesteld: (geeft dan) de helft van wat jullie hebben vastgesteld, behalve wanneer zij kwijtschelding geven of degene kwijtscheldt in wiens handen de huwelijksvoltrekking rust. En dat jullie kwijtschelding geven is dichter bij Taqwa (zoek maar evben op, en niet op de Wilders fan-site). En vergeet niet elkaars goede eigenschappen. Voorwaar, Allah is alziende over wat jullie doen. He he, nou. Dit gedoe is de basis van de wetten in elk land nu. Het zelfde geldt voor islamitische wetten over trouwen, zaken doen etc. Dit kun je allemaal in de Koran en de andere boeken vinden. En hier zijn (bijna) alle wetten op gebaseerd.

:D